Kennismaking nieuwe kinderevangelist

Wie ben je?
Mijn naam is Ine de Vogel-Schouten (61).
Sinds enkele jaren ben ik weduwe van Cees de Vogel. We ontvingen drie kinderen en inmiddels mag ik ook oma zijn van drie kleinkinderen.
Regelmatig doe ik nog invalwerk op een basisschool voor langere of kortere tijd. Mijn hart ligt bij omgang met kinderen, maar ook bij degenen in de samenleving die het moeilijk hebben. Voorheen hebben we clubwerk met asielzoekers in ons dorp gedaan. We namen hen op zondag ook mee naar de kerk. Een aantal jaren geleden werd er in ons dorp een muziekfeest georganiseerd, waarbij Radio 538 uitgenodigd was. Het werd op ons hart gebonden om er met de bus van Sjofar, die ook in De Bijlmer wordt gebruikt, te gaan staan en met behulp van hen te evangeliseren bij deze feesttent.
We vonden het aangrijpend dat dit plaats vond in ons dorp en dat onze kerkelijke jongeren daar aan deelnamen. Toch waren er bijzondere gesprekken!
Er ontstond behoefte om de evangelisatiecursus te doen en deze vond plaats in een zaal van de HHK in Elspeet. Vanuit de cursus gingen we evangeliseren in Kampen, maarlater ook in de Bijlmer. Inmiddels hebben we een evangelisatiecommissie in onze gemeente en gaan we naar De Bijlmer om te helpen evangeliseren.
Afgelopen zomervakantie heb ik zodoende ook meegeholpen bij de Vakantie Bijbel Week in de Bijlmer.

Wat is jouw doel met het kinderevangelisatiewerk?
Ik zie het als mijn doel om zielen te mogen winnen voor Christus, beginnend bij de kinderen, waarover Spurgeon schrijft in zijn boek: “Zielen winnen voor Christus”.
We mogen nog in vrijheid de Bijbel openen. Daar moeten we gebruik van maken!
In de Bijlmer zijn veel religies. Het is belangrijk om je hierin te verdiepen.
We moeten helder zijn in de boodschap van zonde en genade en hoog opgeven van het verzoenende werk van Christus!

Waarom heb je gesolliciteerd op de vacature voor kinderevangelist?
Tja, dat is wel een lastige vraag. Ik moet eerlijk zeggen, dat toen ik de advertentie onder ogen kreeg er iets in me gebeurde… Het liet me niet meer los. Dat werd een zaak tussen de Heere en mij. Uiteindelijk heb ik gesolliciteerd, met allerlei vragen in het hart, zoals: hoe moet het? Kan ik dat wel?
Na de sollicitatie bleef er rust en vrede over en een verlangen over om dit werk te mogen doen.
Ik hoef het niet te kunnen! Ik mag/moet volgen. Misschien is dat wel het moeilijkst.
Nu ik eenmaal benoemd ben blijft verwondering over, dat ik dit mag doen!

Wat zijn je plannen voor het kinderwerk voor de komende tijd?
“In de eerste plaats om structureel op woensdagmiddag kinderclub te houden. Misschien kunnen we het later uitbouwen.
We hebben een programma, waarin kinderen een Bijbelvertelling horen, een Bijbeltekst aanleren, een lied leren en een volgende keer als ze komen en de Bijbeltekst uit hun hoofd kennen, een beloning krijgen.
Dus nogmaals, ik probeer er structuur in te brengen, maar het blijft pionieren.

Wat ga je doen met de kerst?
Op zaterdagmiddag 24 Dec. Hebben we een zaal gehuurd om de Kerstfeestviering te houden voor kinderen en ouders in deze buurt. In de weken vooraf folderen we huis aan huis met de uitnodigingen voor de Kerstfeestviering. Deze middag wordt het Kerstevangelie verteld, een Bijbeltekst en een kerstlied aangeleerd.
We sluiten af met een maaltijd en dat maakt het voor mensen in de Bijlmer extra aantrekkelijk.
We maken van deze gelegenheid gebruik om de uitnodigingen voor de te starten Kruispunt Evangelisatie Kinderclub van D.V. 11 januari mee te geven.

Wat voor kansen zie je nog meer om kinderen te benaderen?
Het is belangrijk dat ik mij op een vaste dag laat zien in de buurt waar we club houden. Dat ik in de omgeving van de scholen aanwezig ben, rondloop in speeltuintjes, een praatje maak, enz.,
Ik wil ook proberen contacten te leggen met ouders. Je moet een beetje onderdeel van hen worden.